Blogopmaak
Afbouwen van een medicijnverslaving: over de pijn van pijnstillers
Pieter J. Gaillard
Afbouwen van een medicijnverslaving: over de pijn van pijnstillers
Dit blog gaat over medicijnverslaving, met name over hoe pijnlijk moeilijk het is om daarvan af te kicken, mijn persoonlijke verbazing over de medische adviezen om van deze verslaving af te komen, en [dus] mijn motivatie om bij te willen dragen aan het anderen helpen slagen met overwinnen van deze pijn. En wat blijkt: er is nog een wereld te winnen, en er is gelukkig ook houvast en hoop te vinden in reeds beschikbare mogelijkheden die tot nu toe - ik vind onterecht - onvoldoende benut zijn gebleven.
Verdoven van pijn
Mijn definitie van verslaving is het voortdurend [willen blijven] verdoven van pijn, ongeacht wat de onderliggende oorzaak van deze pijn eigenlijk is. Wij mensen hebben vele manieren (gedrag) en middelen (natuurlijk en chemisch) gevonden om onze (angst voor) pijnen te ontwijken en verdoven. Een belangrijke categorie verslavende middelen die hiervoor gebruikt wordt, naast alcohol en verboden drugs, zijn eigenlijk gewone, nuttige medicijnen. Hierbij spreken we dan van een medicijnverslaving:
- De belangrijkste in deze groep zijn de zware pijnstillers (opiaten of opioïden), welke normaal bedoeld zijn voor kortdurende pijnbestrijding (bijvoorbeeld na operaties of trekken van verstandskiezen). Maar deze medicijnen worden door jaarlijks ongeveer 130.000 Nederlandse patiënten langer dan 3 maanden gebruikt, met name bij aanhoudende (lage)rug -en schouderpijnen. Door de aard van deze middelen, ligt het eraan verslaafd raken dan echter op de loer. Zo’n 60% van de voorgeschreven opiaten is oxycodon, het middel dat in de VS bekent staat als de veroorzaker van de opiatencrisis, met inmiddels vele slachtoffers, explosief recreatief gebruik, en ondermijnende exploitatie in het criminele circuit. In de VS gaat het hierbij naar schatting om 500.000 doden, en jaarlijks US$80 miljard maatschappelijke kosten.
- Een andere beruchte klasse van verslavende medicijnen zijn de kalmerende middelen (sedativa, tranquilizers). De bekendste voorbeelden zijn benzodiazepines (diazepam of Valium). Deze verslavende ‘benzo’s’ of ‘pammetjes” worden ook veel voorgeschreven als slaapmiddelen (hypnotica) en angstremmende medicijnen (anxiolitica).
- En er is ook een groeiende groep patiënten die verslaafd raakt aan de klasse van GABApentinoïden anti-epileptica (zoals pregabalin (Lyrica) en gabapentine (Neurotin)), welke ook veelvuldig tegen zenuwpijnen en fibromyalgie worden ingezet.
- Tenslotte is er zelfs een medicatie-afhankelijke hoofdpijn (veroorzaakt door o.a. paracetamol en triptanen (medicatie tegen migraine)), waardoor er een negatieve spiraal van hoofdpijnmedicatie afhankelijkheid kan ontstaan die lastig te stoppen is zonder de juiste hulp en motivatie.
Verslaving is een schadelijke ziekte
Patiënten die een medicijnverslaving hebben opgelopen beginnen dat te merken aan verslavingsverschijnselen als verhoogde nervositeit, snel geïrriteerd raken, niet goed kunnen slapen, en het hebben van angstige gevoelens. Ook versuftheid en verwarring hoort erbij. Er is becijferd dat er jaarlijks zo’n 200 verkeersdoden en 20.000 verkeersongevallen veroorzaakt worden die (direct of indirect) herleidbaar zijn tot het gebruik van verslavende middelen. Uiteindelijk zal een verslaving onherroepelijk schade aan de patiënt en de omgeving geven. En ook al zullen de gevoel onderdrukkende medicijnen in eerste instantie het leven van de patiënt draaglijker maken, het zal er uiteindelijk ook kleurloos van worden. Bovendien leidt een medicijnverslaving doorgaans tot sterk egocentrisch gedrag, mogelijk gevolgd door (zelf)isolatie uit schaamte en schuldgevoel. Deze negatieve spiraal heeft uiteraard niet alleen zijn uitwerking op de verslaafde zelf, op vriendschappen, werk en collega’s, maar ook in de relationele sfeer met de eventuele partner en kinderen.
De pijn van het afbouwen
Ik kan het wel begrijpen dat patiënten niet zomaar bewust door de pijn van het afbouwen kunnen gaan, en heb die strijd ook in mijn directe omgeving van dichtbij meegemaakt. Het is een duivels dilemma van blijven verdoven of de pijn gaan verwerken. Bij het verwerken komt dan allereerst de emotionele ontwenning van de verslaving om de hoek. Bovendien kan het verwerken van de eventuele oorzaak van de pijn ook weer terugkomen en veel pijn doen. Het is sowieso een mentaal uitputtelijke strijd, en sommige patiënten kiezen [daardoor] toch voor het volharden in destructief gedrag, een overdosis of zelfs suïcide. Ook de lichamelijke ontwenningsverschijnselen die je moet doorstaan zijn niet mis (zoals trillen, onrust, zweten, koorts, hartkloppingen, misselijkheid, buikkramp, diarree, loopneus, niezen en gapen), en moet je dus erg sterk in je schoenen staan en vanuit die eenzame en geïsoleerde situatie een zeer goede motivatie kunnen opbrengen. Dit kan bijna geen mens alleen, zonder de juiste hulp.
Handreiking en richtlijnen bij afbouwen
Die hulp komt van gespecialiseerde zorgmedewerkers, (huis)artsen, (instellings)apothekers, (psycho)therapeuten en verslavingsonderzoekers, afkomstig uit de eerste lijn, (academische) ziekenhuizen, universiteiten en verslavingsklinieken. Zo is er door deze beroepsgroep een 263 pagina’s tellende ‘Detoxificatie van psychoactieve middelen (2017)’ richtlijn opgesteld, allemaal op basis van wetenschappelijke literatuur en de uitkomsten van zogenaamde randomised-controlled trials (RCTs); de gouden standaard voor medicinale en therapeutische bewijsvoering, teneinde tot de zogenaamde ‘Stand der Wetenschap’ te gaan behoren. In deze richtlijn staan aanbevolen behandelprotocollen, met suggesties voor bewezen medicatie en psychosociale interventies om in samenspraak met de patiënt in te zetten tijdens het afbouwtraject, en om schoon te blijven in de periode daarna. En natuurlijk voorstellen voor meer (vervolg)onderzoek. Vervolgens heeft het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG), via o.a. het Instituut Verantwoord Medicijngebruik, een ‘Handreiking afbouw opioïden’ bij ongepast opioïdengebruik laten opstellen. Hiermee lijkt de aangeboden hulp voor patiënten met een medicijnverslaving goed geborgd en gebaseerd te zijn op de laatste Stand der Wetenschap.
“Of wordt er toch iets over het hoofd gezien?”
Opmerkelijke adviezen en lacunes
Wat namelijk duidelijk wordt na meer gedetailleerde lezing van de handreikingen en richtlijnen, is dat deze exclusief bestaan uit suggesties van geregistreerde medicijnen voor vastgestelde indicaties met daaraan gekoppelde diagnose-behandelcombinaties (DBCs), en [dus ook] vergoedingscodes bij verzekeraars. Hoe logisch dat misschien ook lijkt, komen daar toch een aantal opmerkelijke adviezen uit voort, en zijn er ook een aantal opvallende lacunes te vinden in de gegeven adviezen. En dat terwijl we toch alles uit de kast zouden moeten willen halen om de patiënten er doorheen te helpen, en de laatste jaren het “ontpillen” van patiënten maatschappelijk een zeer gewenste en belangrijke ontwikkeling is.
Het meest in het oog springende advies komt daarbij van het NHG, want het genootschap adviseert letterlijk:
“Bij ernstige slaapstoornissen en angst zouden benzodiazepines overwogen kunnen worden.”
Dus om van een verslaving aan sterke pijnstillers af te komen, worden eventueel de wederom verslavende benzo’s en pammetjes voorgeschreven?! Die bij gezamenlijk gebruik zelf nog meer problemen kunnen veroorzaken? Dit alles is gevoeglijk bekend (The Benzodiazepine Medical Disaster). En het genootschap adviseert derhalve dan ook letterlijk:
“Houd hierbij wel rekening met een verhoogd risico op misbruik
en met een versterkt sederend effect bij gelijktijdig gebruik van opioïden en benzodiazepines.”
Maar er is toch geen gradatie in de ernst aan te brengen van aan welk middel iemand verslaafd is? Als er in de nationale statistieken een vermindering in het gebruik van zware pijnstillers is, mag het natuurlijk niet zo zijn dat deze patiënten vervolgens in een andere verslaving terecht zijn gekomen (i.e., het zogenoemde waterbedeffect), zeker wanneer de effecten van deze middelen verre van onschuldig zijn.
De NHG-handreikingen geeft voorts aan dat tijdens het afbouwen van opioïden pre-existente psychiatrische klachten kunnen worden versterkt. En dat hierbij vooral op toegenomen suïcidaliteit gelet moet worden (Richtlijn Detoxificatie van psychoactieve middelen, 2017). En ook dat pijnklachten kunnen terugkeren of verergeren bij het verlagen van de dosering van opioïden, waarbij alsdan het volgende advies gegeven wordt:
“Deze kunnen het beste met andere analgetica of niet-medicamenteuze opties worden behandeld volgens de NHG-Standaard Pijn (2018).”
Voor de duidelijkheid: de genoemde “niet-medicamenteuze opties” bevatten enkel en alleen leefstijl adviezen en dus geen handreikingen wat betreft voeding en/of ondersteuning met hulpmiddelen op basis van natuurmiddelen en/of voedingssupplementen. Terwijl de ‘andere analgetica’ zonder uitzondering dezelfde middelen zijn die ook hierboven benoemd zijn met weer hun eigen verslavingsproblematiek.
Ik vind dat dus opmerkelijke adviezen en lacunes. Met name omdat sommige van deze bekende hulpmiddelen op basis van voeding, natuurmiddelen en/of voedingssupplementen middels de gouden standaard van RCTs een bewezen effect laten zien, en deze studies gepubliceerd zijn in peer-reviewed wetenschappelijke tijdschriften. Recent zijn er zelfs door een internationale beroepsgroep richtlijnen, protocollen en standaarden gepubliceerd
voor deze toepassingen voor een groep van deze hulpmiddelen (met name natuurlijke, niet-synthetische, cannabinoïde-gebaseerde behandelingen), op basis van zeker 70 gekwalificeerde onderzoeken en publicaties. Wat mist er dan nog om deze hulpmiddelen in te zetten en aan te bevelen? Dat een behandeling niet als geneesmiddel is geregistreerd met een specifieke indicatie, en [dus ook] geen vergoedingscode en registratiehouder heeft, betekend namelijk niet dat de behandeling niet werkzaam of onveilig is. Dus waarom bestaan deze lacunes in de handreiking en richtlijnen bij het afbouwen? Er is namelijk nog een wereld te winnen in het beter helpen af te bouwen van de verslavende medicijnen. En deze blijven zo klaarblijkend onbenut.
Medicinale cannabis
Dat het vrije gebruik van cannabis uit recreatieve bronnen onbenut blijft in de klinische praktijk is wellicht logisch gezien de justitiële status (verboden middel, en aangetoond in bloed mogelijk reden voor uitsluiting van werk, verkeer, ongevallenverzekering en/of (top)sport ivm dopinglijst). En ook de onzekerheid van de samenstelling en kwaliteit van de recreatieve bronnen is een extra onzekerheid. Deze zaken zijn evenwel sinds begin deze eeuw ondervangen door de door de overheid gecontroleerde medicinale cannabis, welke op recept van de voorschrijver, door de reguliere apotheek ter hand gesteld kan worden. Dit kost de gebruiker uit eigen portemonnee zo’n €40 per 5 gram, voor maximaal 1 maand bij gemiddeld gebruik (als thee of als inhalatie middels een dure vernevelaar). Het roken van de medicinale cannabis is uiteraard niet aanbevolen. Sommige apotheken maken er op verzoek een cannabis olie van om onder de tong te druppelen. Zo zijn er toch nog wel veel drempels te slechten, naast het te overwinnen stigma en de wellicht problematische smaak en geur van medicinale cannabis, om het de gebruikers makkelijker te maken om deze goede optie te benutten om sneller en beter van een medicijnverslaving af te komen.
Endocannabinoïden (met name palmitoylethanolamide / PEA)
Naast de plantaardige medicinale cannabis, maakt het lichaam uiteraard ook zelf haar eigen natuurlijke cannabinoïden aan. Deze functioneren als een soort lichaamseigen herstelhormonen, welke betrokken zijn bij het zelfgenezend vermogen van het lichaam (ook wel “physus” genoemd). Dit zijn de zogenaamde endocannabinoïden, waaronder vooral palmitoylethanolamide (PEA), 2-arachidonoylglycerol (2-AG) en N-arachidonoylethanolamine (AEA, ook wel anandamide genoemd) bekende en goed onderzochte verbindingen zijn. Met name zijn capsules met PEA al vele jaren vrij verkrijgbaar bij drogisten, en meer recent ook op internet, en te koop als voedingssupplement. Hierdoor is het gebruik zeer uitgebreid bestudeerd en beschreven in de wetenschappelijke literatuur. Zo weten we dat dit voedingssupplement niet verslavend is, zonder bijwerkingen of interacties met andere medicatie gebruikt kan worden, en dat suppletie met PEA helpt bij het beter herstellen van tal van aandoeningen. Zo zijn er gepubliceerde RCTs en meta-analyses met directe relevantie voor hulp en ondersteuning bij het optreden van verslavingsverschijnselen, ontwenningsverschijnselen en het terugkeren van de primaire oorzaak van het medicijngebruik op het gebied van acute en chronische pijnen, artrose / osteoarthritis, neuropathische pijn door virusinfecties, neuropathische pijn bij chemotherapie, lagerugpijn, pijn bij Multiple Sclerose, diabetische neuropathie, bekkenbodempijn bij endometriose, carpaal tunnel syndrome, pijn na trekken verstandskiezen, slaapstoornissen, depressie, en irritatie en onrust. Zie deze blog
voor de verwijzingen naar de relevante publicaties van de RCTs met PEA, of raadpleeg direct de onderstaande Tabel 1.
Tabel 1: Indrukwekkende selectie van meer dan 25 "randomized controlled trials" (RCT’s), en anderszins hoogwaardige klinische studies, waar het veilige en ondersteunende effect van suppletie met PEA als aanvullende therapie is aangetoond:
- PIJNBESTRIJDING o.a. bij:
- een gevalideerd pijn model in vrijwilligers
- chronische pijn
- knie osteoartritis
- chronische pijn bij fibromyalgie
- chronische bekkenbodempijn bij endometriose
- rughernia (lumboscraal radiculair syndroom)
- diabetische neuropathische pijn
- brandend mondsyndroom
- migraine
- multiple sclerose
- CENTRAAL ZENUWSTELSEL:
- autisme
- depressie
- acute manie
- slaapstoornis
- NEURODEGENERATIE / NEUROINFLAMMATIE:
- cognitieve achteruitgang
- frontotemporale dementie
- herseninfarct
- traumatische hersenschade
- ziekte van Parkinson
- OGEN:
- glaucoom
- hoge oogdruk
- INGEWANDEN:
- intestinale hyperpermeabiliteit (lekkende darm)
- HUID:
- eczeem
- LONGEN / COVID-19 / VIRALE INFECTIES:
- verlaging ontstekingsfactoren
- herstel geur -en smaak verlies
- vermindering (effecten van) infecties van bovenste luchtwegen
- vermindering (effecten van) verkoudheid en griep
Houvast, hulp en hoop
Bovenop de bestaande populatie van mensen met een medicijnverslaving, is er nog een schrikbarend grote en groeiende groep patiënten bijgekomen met
neurologische en mentale problemen na covid infectie welke
veelvuldig verslavende medicijnen hebben voorgeschreven gekregen, zelfs wanneer er geen opname in het ziekenhuis was geweest. Deze ontwikkeling, samen met bovenstaande lacunes en opmerkelijke NHG-adviezen, en de reeds aanwezige tekorten in de geestelijke gezondheidszorg capaciteit, vormen een zeer zorgelijke mix.
Er is voor deze patiënten veel meer houvast, hulp en hoop noodzakelijk om deze situatie aan te kunnen, zonder dat dit er aan lijkt te komen. Tot die tijd zal er een groep van zelfredzame patiënten zijn die wel
de weg weten te vinden naar de effectieve hulpmiddelen, ook zonder de directe inzet van de hulpverleners die strikt volgens de richtlijnen van de beroepsgroep werken. En zal deze groep patiënten wel alles uit de kast willen halen om zichzelf er doorheen te helpen. Hopelijk zijn er uiteindelijk voor al deze patiënten een groep therapeuten, artsen en apothekers te vinden die op hun eigen beoordelingskunde vertrouwen, en aansluiting gaan vinden bij het tevens
inzetten van de bewezen leefstijl adviezen, aanbevelingen op het gebied van gezonde voeding, toegang (recepten) verschaffen tot natuurmiddelen en de weg wijzen op de goede bijdrage van de juiste voedingssupplementen op basis van beschikbaar gedegen klinisch onderzoek.
~~~//~~~ Opinie ~~~//~~~
Hoe gaat ons zorgstelsel eigenlijk om met voedingssupplementen?
Ons zorgstelsel doet daar niet aan mee. Artsen doen niet aan het voorschrijven van voedingssupplementen, want zo werkt het stelsel niet. Ze zullen het hooguit kunnen aanbevelen of afraden. Apothekers doen daar ook niet aan, want supplementen zitten niet in het vergoedingensysteem, en koop je zelf bij de drogist of webshop. Ziekenhuizen doen niet aan voedingssupplementen, want het zijn geen bewezen (=geregistreerde en vergoede) behandelingen, en het gebruik ervan kan dan alleen maar risico’s meebrengen. Verzekeraars doen niet aan het vergoeden van supplementen, want het zijn geen bewezen geregistreerde (door een registratiehouder) therapieën. Alle betrokken partijen zijn derhalve door de huidige regelgeving en marktwerking in de zorg gericht op het voorschrijven van geregistreerde geneesmiddelen bij specifieke ziektes, met bijbehorende vergoedingen door de verzekering.
Die registraties van de behandelingen zijn verkregen op basis van doelgerichte bewijsvoering in gedefinieerde groepen patiënten, en is afkomstig uit grootschalige en (placebo) gecontroleerde onderzoeken (RCT's) welke daarvoor noodzakelijk zijn. En zijn vaak per land of regio apart uitgevoerd en geregistreerd. Dit bewijs wordt geleverd (en gesponsord) door de kapitaalkrachtige farmaceutische industrie, teneinde een registratiehouder te worden. En daar doet iedereen in de keten graag aan mee. Want alleen dan is het middel voor dat specifieke doel veilig en bewezen effectief, en kan het zondermeer worden toegepast. En wordt het door de verzekeraars vergoed. Ons kwalitatief goede zorgstelsel staat daarmee garant voor doelmatige, veilige en effectieve geneesmiddelen. Daar is niets mis mee.
Ondanks faciliterende wetgeving, is er helaas in de praktijk amper ruimte over in ons zorgstelsel voor het slim toepassen van bestaande geneesmiddelen buiten de bewezen indicaties, zonder dat daar toch eerst een kostbare registratie voor aangevraagd wordt, of er pas na jaren van gebruik door de beroepsgroep een richtlijn voor is opgesteld. Ook is er daardoor weinig beloning (en dus aandacht uit de financiële sector) voor innovatieve verbeteringen van bestaande geneesmiddelen, en is er al helemaal geen financiële stimulans in het systeem om op een verstandige manier voedingssupplementen in te zetten om je zelfgenezend vermogen te benutten, zelfs niet na vele gepubliceerde "gouden standaard" RCT's.
Zo blijft er veel gezondheidspotentieel onbenut op de plank liggen. Maar niet als het aan Eyesiu ligt, want samen met (eind)gebruikers kan het wél! Doe je ook mee?
| "Meer informatie over PEA, en waarom het te gebruiken als voedingssupplement
om een gezonde leefstijl te behouden en te ondersteunen:" |
Biologische werking van PEA is volledig gekarakteriseerd: PEA is een lichaamseigen vetzuuramide met een breed scala aan biologische functies die betrokken zijn bij het verminderen van chronische pijnen en ontstekingen. Van PEA is klinisch en wetenschappelijk bewezen dat het direct PPAR-α, GPR55 en GPR119 activeert, en indirect CB1 & CB2 receptoren en TRPV1 kanalen, bekend als het "entourage effect" (Petrosino e.a. (2017)).
Ondersteunende rol in vele menselijke en dierlijke toepassingen: Er zijn talloze wetenschappelijke publicaties over de fysiologisch ondersteunende rol van PEA op het immuunsysteem en het natuurlijke afweersysteem van lichaamscellen bij chronische pijnklachten (neuropathische, musculoskeletale, fibromyalgie, endometriose, bekkenpijn, migraine); epilepsie, amyotrofe laterale sclerose (ALS), multiple sclerose (MS), de ziekte van Parkinson (PD), de ziekte van Alzheimer (AD), autisme, slaapstoornis, depressie, herseninfarcten; glaucoom, diabetische retinopathie (DR); geografische tong, psoriasis, atopische dermatitis, rosacea, acne; hooikoorts, hoesten, astma, idiopathische longfibrose en cystische fibrose, COPD, verkoudheid en griep. Deze publicaties zijn samengevat in deze uitgebreide blogs over PEA.
PEA is al vele jaren vrij verkrijgbaar als voedingssupplement: Fysiologische PEA niveaus kunnen verminderd raken, maar nooit uitgeput, en aangezien PEA ook veelvuldig aanwezig is in voedselbronnen, zoals in sojalecithine, eigeel en pinda's, wordt PEA beschouwd als een “vitamine” en is het vrij verkrijgbaar als voedingssupplement. PEA is derhalve gemakkelijk te bestellen in vele webshops en te koop bij drogisterijen voor alle geïnteresseerde consumenten. Deze PEA-supplementen (capsules, poeders, liposomen, crèmes, spray) ondersteunen de consument om de hersenen, ogen, longen, huid en haar pijnvrij en gezond te houden. De capsules, poeders en liposomen met PEA moeten meerdere keren per dag geslikt worden gedurende een aantal weken om werkzaamheid waar te nemen. De PEArlboost spray oplossing, aangebracht onder de tong of op de huid, zorgt daarentegen voor een snel en langdurig effect, bij een lage dosering in een gemakkelijke toedieningsvorm.
Ons lichaam is in staat zichzelf te herstellen. Hippocrates (460–377 v.Chr.) noemde dit ‘physis’, het natuurlijk aanwezige zelfgenezend vermogen. In de meeste gevallen kan je zelfstandig goed genezen van allerlei interne en externe prikkels die ons lichaam constant onder vuur nemen. Zo zijn we langdurig in staat om effectief de brandjes te blussen die veroorzaakt kunnen worden door de meest uiteenlopende trauma’s, infecties, allergenen, straling, chemicaliën, mutaties, metabolieten, ziektes, en ook door de (over)actieve ontstekingsfactoren uit ons eigen afweersysteem. Een gezonde voeding en leefstijl helpt daarbij om een sterk, gebalanceerd en veerkrachtig afweersysteem op te bouwen. Door langdurig lichaamseigen blusstofjes te verbruiken kunnen toch verlaagde waarden daarvan in het lichaam ontstaan, waardoor brandjes kunnen blijven voortduren. Dan is gerichte suppletie met voedingssupplementen (zoals met PEA) de oplossing, hoe sneller hoe beter.
- 23 mei 2020 - Gerichte ondersteuning van gezonde voeding en leefstijl.
Zo lang het virus onder ons is zal COVID-19 de maatschappij in de greep houden, en daarbij angst en verdeeldheid blijven zaaien. Hoe lang we in die situatie zullen blijven zal in grote mate afhangen van de wereldwijde beschikbaarheid van een nieuw te ontwikkelen, veilig en effectief vaccin en/of therapie tegen het virus en de gevolgen ervan op het lichaam. Er zijn inmiddels een heel aantal vaccin-kandidaten in de race, en er worden veel nieuwe therapieën getest (I). Ook is er weer meer aandacht voor het versterken van de weerstand van ons lichaam tegen infecties en ziektes, met name door middel van gezonde voeding en leefstijlinterventies (II). De rol van voedingssupplementen om mee te strijden tegen COVID-19 komt hier nu ook aan de orde (III).
- May 12, 2020 - Soothing vascular inflammation whilst eradicating the virus.
As long as the COVID-19 disease is amongst us, and as long as there is no safe and effective vaccine, or affordable and widely applicable anti-viral drug available to all people around the globe, our world will not return to as it was before. Meanwhile the virus will continue to cause (hyper)inflammatory responses in the blood, the vasculature and thereby have major impact on the functioning of all major organs, foremost in lungs, heart, skin and brain. These responses were so far found to be most detrimental to people of older age and with underlying vascular pathologies. Yet, as long as this pandemic continues, all of us at least stand at risk of developing the perhaps milder and more manageable vascular inflammatory and thrombotic conditions, albeit with sometimes severe complications as a result (like cerebrovascular accidents / stroke).
Na jaren van zorgvuldig opbouwen is de dag gekomen om Eyesiu (lees “I see you”, oftewel ”ik zie je”; wat betekent “ik heb respect voor je”) open te stellen voor iedereen om een aandeel in het succes te kunnen nemen. Iedereen is welkom die geloof heeft in de missie en visie van de onderneming, en die vertrouwen heeft in de kunde en ervaring van de betrokken professionals. Zo help je om betaalbare innovatieve producten sneller beschikbaar te maken voor consumenten en patiënten die noodzaak of behoefte hebben aan gezondere hersenen, ogen, huid en longen.
Kom erbij en doe mee via https://www.eyevestor.com/members/eyeventures/NL_YCU
Is het lastig om pillen, capsules of vloeistoffen door te slikken? Zorgt moeite met slikken voor sociale en gezondheidsproblemen, en voor het uitstellen, weigeren of vergeten van het dagelijks innemen van geneesmiddelen of belangrijke vitamines en voedingssupplementen welke kunnen helpen het lichaam fit, sterk, pijnvrij en veerkrachtig te houden? Is meer controle gewenst over de hoeveelheid of portie van een pil of capsule die gebruikt wordt? En wil je wél snelle afgifte en opname bereiken? Dan is een toediening van de vitamines en voedingssupplementen met behulp van een handig spray flesje de ideale oplossing.
Leiden, 17 september 2022 - Tijdens de Leidse Nacht van Ontdekkingen kan je bij Eyesiu de Pikante Peper Smaakt Test komen doen. Zo ga je ontdekken welke pittigheid score jij geeft aan een shotje Virgin Bloody Mary (tomatensap met Tabasco). Hierdoor ontdek je wat activatie van het TRPV1 kanaal door de capsaïcine uit rode pepers bij jou in je mond doet op een schaal van 0 (“niets merkbaar”) tot 5 (“ik wil geen volgende meer testen”). En er zijn testflesjes van Eyesiu’s mondspray met het voedingssupplement PEArlboost++, waarvan we weten dat het ingrediënt palmitoylethanolamide (PEA) de gevoeligheid van het TRPV1 kanaal kan beïnvloeden. Dit mag je zelf testen. Zo leer je ter plekke hoe je kan onderzoeken of remming van het TRPV1 kanaal bij jou misschien een verandering van de smaaksensatie van pikante peper kan geven! Who Knows!
Op het Leids Goeds Festival van 11 mei 2022, kan je bij Eyesiu de Pikante Peper Smaak Test komen doen, en zo uitvinden welke pittigheid score jij aan een Virgin Bloody Mary geeft. Vervolgens mag je dan testen wat jouw gratis mondspray TESTFLESJE met het voeddingssupplement PEArlboost bij jou doet op je Pikante Peper Smaak Sensatie.
Het Leidsch Dagblad heeft een serie verhalen over het Leiden Bio Science Park, mede mogelijk gemaakt door het Leids Mediafonds. Het Bio Science Park is de economische motor van Leiden, de kurk waar de stad op drijft. Honderden bedrijven werken er aan de wereld van morgen. Maar wat doen ze precies? De komende maanden duikt het Leidsch Dagblad in de wereld van de biotech in de regio. Deze keer: Eyesiu, een bedrijf dat een parelmoerspray op basis van lipide microdeeltjes op de markt brengt die ontstekingsremmend werkt. En de ontstekingsremmers in de lipide nanodeeltjes zijn in ontwikkeling als geneesmiddel. Het stuk is ook te vinden op: https://www.leidschdagblad.nl/cnt/dmf20220204_24742831. Journalist & ondernemer Martijn de Meulder interviewde oprichter en directeur van Eyesiu, Pieter J. Gaillard, over zijn professionele leven, en wat inmiddels zijn levenswerk is geworden: het passeren van de bloed-hersenbarrière.
“The 2021 Nobel Prize in Physiology or Medicine is awarded to David Julius and Ardem Patapoutian for their discoveries of thermal and mechanical transducers”, as cited from the Scientific Background on www.nobelprize.org; “David Julius wished to identify the cellular target of capsaicin, the pungent ingredient of chili peppers, as he believed this could provide fundamental insights into mechanisms of pain. He used a cDNA library from sensory neurons in a functional screen to look for a gene that could confer capsaicin sensitivity to cells that were normally unresponsive. The screen identified a cDNA encoding a novel ion channel (now called TRPV1) belonging to the family of transient receptor potential ion channels. Importantly, TRPV1 was shown to be activated by temperatures perceived as painful.”
Eyesiu congratulates the laureates and welcomes the acknowledgement of these important scientific discoveries
€1,3M funding to CONNECT the Blood-Brain Barrier to Cerebral Organoids (18957).
The Blood-Brain Barrier (BBB) protects the brain from unwanted compounds also hampering the delivery of therapeutics into the brain. Available animal models do not fully reflect disease conditions as seen in patients, making drug discovery a challenge and creating a need for models that predict all aspects of the route and effects of a drug upon administration.
Eyesiu Medicines B.V. | info@eyesiu.com | Kamer van Koophandel 61804118 | J.H. Oortweg 19, 2333 CH, Leiden Bio Science Park, Netherlands | © Copyright 2022
